To wyrażenie przyimkowe, w którym bezwzględnie należy pamiętać o końcówce „ę”, jest jednym z nielicznych wyjątków w języku polskim, kiedy z reguły wymagana jest pisownia łączna. A zatem, kiedy chcemy kogoś przekonać do swoich racji lub w sytuacji, gdy szukamy potwierdzenia, wyrażając zaskoczenie, niedowierzanie czy wątpliwość, a sformułowanie ”naprawdę” pełni w zdaniu rolę partykuły, pisownia rozdzielna jest niepoprawna.
Przykłady:
To naprawdę skomplikowany proces.
Nie wierzę! Naprawdę?
Naprawdę sytuacja zaskoczyła wszystkich.
Istnieją jednak sytuacje, w których spotkamy się z pisownią rozdzielną i jest ona jak najbardziej poprawna. Kiedy w zdaniu przyimek „na” i rzeczownik „prawda” stanową niezależne części zdania, pisowni łączna byłaby błędem.
Przykłady:
Powoływał się na prawdę znaną od wielu lat.
Nie jest otwarty na prawdę, która go onieśmiela.
Na prawdę zawsze warto mieć wzgląd.