Na pewno każdemu z nas zdarzają się sytuacje, w których trudno jest powiedzieć coś dosłownie. Dosadne określenie kogoś, czegoś lub opisanie sytuacji może być bowiem oznaką braku wychowania i kultury. Może też sprawić najzwyczajniej świecie przykrość i zranić czyjeś uczucia. Właśnie wtedy warto sięgnąć po eufemizmy.
Eufemizmy to nic innego jak delikatniejsze/bardziej subtelne wyrażenie czegoś. To także figury stylistyczne, łagodzące nieco ton wypowiedzi, nadające jej lżejszy wymiar. Dużo lepiej bowiem powiedzieć, że kobieta jest w kwiecie wieku, niż nazwać ją po prostu starą. A takie przykłady w języku polskim można tylko mnożyć. Pączuś o kimś ze znaczną otyłością, postradał zmysły/niespełna rozumu o kimś szalonym, zalękniony o tchórzu.
Eufemizmy w naszym rodzimym języku często wykorzystywane są w związkach frazeologicznych, w których pomagają nieco „naokoło” wyrazić sens wypowiedzi. „Siedzieć jak mysz pod miotłą”, czyli cicho, „słowa ostre jak brzytwa”, czyli słowa dosadne, „pędzić na złamanie karku”, czyli biec bardzo szybko. To wszystko sposoby nie tylko na nadanie wypowiedzi nieco poetyckiego charakteru, ale też opisanie rzeczywistości w sposób bardziej przyjemny dla odbiorcy.